Merinos

Özellikle yapağısı için beslenilen hayvanlar listesine bir numaradan girmeye hak kazanan Merinos Koyun Irkı birçok ülkenin kendi şartlarına göre, değişik yapılarda ortaya çıkmaktadır.

Alman Et Merinos Koyunu, Avustralya Merinos Koyunu, İspanyol Merinosu, Rus Merinos Koyunu, Prekos Merinos Koyunu ve Türk Merinos Koyunu gibi birçok ülke ve bölgeye göre Merinos Koyun Irkı çeşitlendirilmektedir.

Yapağıları ile ün salan Merinos Koyun Irkı aslında bir yönde de etçil özellikleri ile ön plana çıkmaktadırlar. Genellikle Yün Kalitesi sebebiyle yetiştirilen Merinosa Koyunu Almanya gibi ülkelerde Et Koyunu olarak da yetiştirilmektedirler.

Ilıman ve Yağışlı iklimi sevmeyen Merinos Koyunu için ideal ortam Step bitki örtüsü ile kaplı olan bölgelerdir. Bu tarz bölgelerde Merinos Koyun Irkı daha hızlı büyür ve gelişir.

Merinos Koyun Irkı ülkemize ilk olarak 1843 yılında İspanya’dan ithal edilmiştir. İspanyol Tarak Yapağısı Merinosu ülkemizde Bursa Mikaliç Çiftliğinde (Karacabey Harası) yetiştirilmeye başlanmış ve zaman içerisinde bu ırkın sayısı 80.000 – 90.000 civarına ulaşmıştır.

Cumhuriyet döneminden sonra 1928 yılında Macar Merinos Koyunu ve 1934 yılında da Alman Et Merinosu ülkemize ithal edilerek melezleme ve yetiştirilme işlemlerinde kullanılmış ve Türk Merinos Koyun Irkının temelleri atılmıştır.

Verim Özellikleri

Canlı Ağırlık: Erkek: 100 – 140 kg ; Dişi: 80 -110 kg
Laktasyon süt verimi: 40 – 50 kg
Laktasyon Süresi: 140 -150 gün
Bir batında kuzu sayısı: 2.0
İkizlik oranı: % 50 -70
Kuzu doğum ağırlığı: 4 – 4.5 kg
Sütten kesim ağırlığı (120 .gün): 40- 50 kg
Kirli yapağı verimi: 3.6 – 3.8 kg
Temiz yapağı oranı: %54 – 58